Terapia miofunkcjonalna
Terapia polega na usprawnieniu funkcji biologicznych w obrębie narządu żucia. Jest to zespół ćwiczeń dla mięśni mimicznych i narządu żucia – ćwiczenia zaleca się wykonywać 2-3 razy dziennie. Ćwiczenia te pomagają skorygować nieprawidłową pracę mięśni języka, ust oraz gardła w czasie odpoczynku, żucia i połykania.
W przypadku zaburzeń miofunkcjonalnych występują dysfunkcje w obszarze ustno-twarzowym, ale ma to przełożenie na napięcia i zaburzenia czynnościowe w obrębie całego ciała, które także są przedmiotem terapii, dlatego pracując z pacjentem miofunkcjonlanie pracujemy holistycznie, czyli nie tylko w obrębie twarzy, lecz również na całym ciele.
Jeżeli zauważasz, któryś z tych problemów u swojego dziecka – terapia miofunkcjonalna to konieczność. W przypadku zaburzeń miofunkcjonalnych, mimika jest często mało wyrazista, ruchomość mięśni od kątów oczu do policzków wydaje się ograniczona. W związku z tym kompleksowa terapia miofunkcjonalna wpływa nie tylko na zamknięcie ust i połykanie, ale również często całościowo zmienia wygląd dziecka.
Częstym objawem zaburzeń miofunkcjonalnych jest dystonia – mimowolne ruchy w obszarze ustno-twarzowym, polegające na otwieraniu i zamykanie ust, którym mogą też współtowarzyszyć mimowolne ruchy języka.
Zaburzenia w okresie embrionalnym podczas wykształcania się mięśni ustno-twarzowych.- Komplikacje podczas porodu, zwłaszcza poród krótkotrwały.
- Niedobór tlenu, który może doprowadzić do minimalnej dysfunkcji mózgu objawiającej się zaburzeniami czynnościowymi mięśni języka i twarzy.
- Obniżenie funkcji czucia głębokiego, które wyraża się np. w zaburzeniach planowania ruchów języka.
- Obniżona sprawność układu przedsionkowego wpływa na napięcie zaangażowanych mięśni ustno-twarzowych.
- Nieprawidłowe odżywianie (stosowanie smoczków do butelek o zbyt małej średnicy, powiększanie otworu w smoczku, karmienie dziecka z nieprawidłową pozycją głowy i ciała, zbyt miękkie i głównie słodkie pokarmy).
- Długie ssanie smoczka/palca, które może spowodować zgryz otwarty.
- Częste infekcje, które powodują utrudnione oddychanie przez nos,
Skrócone wędzidełko języka, wargi górnej.
Jak przebiega terapia miofunkcjonalna?
Terapia miofunkcjonalna dedykowana jest pacjentom w każdym wieku. Ważne, aby pacjent był świadomy swojego problemu, jego przyczyn i celów, dla których ta terapia się odbywa. Głównym celem terapii jest prawidłowe połykanie (dorosły typ połykania, podczas którego język nie wsuwa się między zęby), ale nie od tego zaczynają się ćwiczenia! Początkowo to właśnie mięśnie zawiadujące językiem i nie tylko muszą pracować prawidłowo i dopiero wtedy rozpoczynają się ćwiczenia połykania. Terapeuta ma w zanadrzu sporo ćwiczeń, które pacjent powinien opanować, aby móc przechodzić do kolejnych etapów terapii. Aby ćwiczenia nie były monotonne i nudne stosuje się Bloki ćwiczeń. Poszczególne etapy terapii obejmują ćwiczenia warg, języka, połykania, a do tego równolegle pracuje się nad koordynacją oko-ręka, pracą mięśni całego ciała, prawidłową postawą czy oddychaniem.
Z pewnością każdy pacjent, jak i rodzic pacjenta chciałby wiedzieć, ile czasu trwa taka terapia? Ćwiczenia metodą miofunkcjonalną powinny mieć miejsce raz w tygodniu i trwać około 30 tygodni. Jeżeli po tym czasie połykanie zostanie ocenione jako prawidłowe (co ma miejsce u większości przypadków), następują jeszcze 4. spotkania w odstępach 3-miesięcznych. Jeśli przez rok wypracowane prawidłowe połykanie się utrzyma, należy wnioskować, że terapia zakończyła się sukcesem. W niektórych przypadkach, np. podczas leczenia ortodontycznego, terapia miofukcjonalna powinna zostać wydłużona aż do zakończenia leczenia zgryzu.
Terapia miofunkcjonalna MFT to specjalny program ćwiczeń umożliwiający kompleksowe podejście do pacjenta, a co więcej, leczenie przyczyny zaburzeń, a nie ich skutków.
Źródła:
A. M. Kittel, Terapia miofunckjonalna, wyd. I, MAjUS.
A. M. Kittel, Zaburzenia miofunckonalne, poradnik dla rodziców i osób dorosłych dotkniętych zaburzeniami, wyd. MAjUS.
Terapia miofunkcjonalna – rozwiązanie dla dzieci z nieprawidłowym oddychaniem
Przerost migdałków podniebiennych, wady zgryzu, częste infekcje, a nawet opóźniony rozwój – to konsekwencje oddychania przez usta. Problem dotyczy nawet 40% dzieci w Polsce.
Skutecznym rozwiązaniem jest terapia miofunkcjonalna – program ćwiczeń opracowany z myślą o dzieciach i dorosłych.
Pełna terapia miofunkcjonalna składa się z 10 ćwiczeń:
– Wypychanie języka do góry
– Język do nosa
– Język do brody
– Wypychanie języka w prawo
– Wypychanie języka w lewo
– Rolowanie języka
– Mlaśnięcie językiem
– Pchanie języka w łyżeczkę
– Trzymanie łyżeczki
– Trzymanie guzika